Eliffantod

Mi ddechreuodd heddiw yn dda, yn arbennig o dda, er gwaetha’r ffaith ein bod ni wedi gorfod codi am 5.30 er mwyn pacIo’r ceir erbyn 6.00. Ac er gwaetha’r ffaith nad oedd Heulwen na finna wedi dallt bod yr hogia’n cael brecwast a ninna’n meddwl mai pecynnau ar y ffordd oedd ‘na i ni. Felly naddo, chawson ni’m brecwast – a dwi’n licio mrecwast.
Be oedd yn dda oedd be ddigwyddodd wedyn, sef ein hymweliad a chanolfan hyfforddi eliffantod. Ia, go iawn – maen nhw’n magu’r eliffantod ‘ma a’u dysgu sut i neud bob math o bethe fel eu bod nhw’n gallu cyd-fyw’n hapus efo pobl wedyn –h.y. bod pobol yn gweld bod ‘na werth iddyn nhw, nad jest lympia mawr trwsgl sy’n malu pethe ydyn nhw. Gewch chi fwy o fanylion call ar y rhaglen ac yn y llyfr, dw’n rhy flinedig i egluro’n iawn rwan. Ond ydyn, maen nhw’n cael eu dysgu i chwarae pel-droed hefyd. A cherdded dros blanciau main. A ges i gyfle i’w molchi nhw – a mynd ar gefn un. Nid ar un o’r seddi saff ‘na ar gyfer twristiaid, o na, ar ei gefn o go iawn. Dwi’n gallu clywed y ferch sy’n gofalu am iechyd a diogelwch yn cymryd ei gwynt o fan’ma...ond sbiwch, aeth y dyn camera ar ei ben o wedyn hefyd – efo’r camera!



Ond roedd o’n chwysu was bach.

Ges i fodd i fyw beth bynnag, joio go iawn. Bore hyfryd.
A dyma lun ar gyfer mam Heulwen oedd wedi deud rywbeth am faint pen ol ei merch. Ydi hyn yn profi rhywbeth?



Nes i eitha mwynhau’r daith drwy goedwigoedd ar hyd ffyrdd cul, troellog hefyd, nes iddi fynd yn hwyr – a thywyll. Bob tro roedden ni’n gofyn pa mor bell oedden ni o’r gwesty – ‘one hour’ oedd yr ateb, ond roedd hi’n dal yn ‘one hour’ dair a phedair awr yn ddiweddarach. A’r cwbl roedd Heulwen a finna wedi cael i’w fwyta drwy’r dydd oedd cwpwl o groissants a bananas!
A bu’n rhaid i ni newid gwesty am fod y gwesty roedden ni fod ynddo’n rhy bell – ac mi gafodd y penderfyniad hwnnw ei wneud 18km o’r gwesty gwreiddiol... Ond doedd y ffordd ddim yn wych: tyllau, pob math o gerbydau eraill – rhai heb olau.
Es i ar fy mhen i‘r gawod cyn disgwyl i’r bag gyrraedd. Do’n i’n dal yn fwd a chachu eliffantod i gyd! Roedd ‘na ambell dyrden anferthol wedi waldio yn erbyn fy nghoesau i’n yr afon ‘na. Nid mod i’n cwyno – dal i fwynhau, ond argol, mi fydd swper yn braf. A ngwely. A dan ni’n cael brecwast am 6.00 fory. Yyyyyy.