Macapa

Dydd Sadwrn Hydref 7fed 2006
Dwi yn maes awyr Macapa rwan, yn disgwyl am yr awyren yn ol i Belem. Doedd noson ddim yn ddigon ym Macapa. Peidiwch a chredu'r hyn mae llyfr taith enwog ('sa well i mi beidio a'i enwi, rhag iddo gael ei yrru i blaned unig) yn ei honni am Macapa, sef bod na'm llawer i'w weld na'i wneud yno. Lol botes maip. Mae'n dref hyfryd! Arteithiol o boeth, ond dim ond i chi wisgo het a chadw allan o'r haul, does na'm problem. Y peth ydi efo gneud rhaglen deledu wrth gwrs, ydi bod yn rhaid bod yn yr haul gryn dipyn. Rydan ni gyd wedi chwysu, bois bach.
O ia, dwi'm wedi deud pwy ydan 'ni' naddo? Wel Jonathan Lewis y cynhyrchydd/cyfarwyddwr, Haydn Denman y dyn camera, Derek Edwards y dyn sain (oes, mae ganddon ni ddyn sain tro 'ma - IEEEEEE!) a Fernando ein trefnydd lleol. Wel, dio'm yn lleol iawn chwaith, hogyn o Rio ydi o, ond mae'n gwbod ei stwff. A dydio'm yn teimlo'r gwres cweit fel ni.
Doedd hi'm yn rhy ddrwg yma ddoe gan ein bod ni'n ffilmio ddiwedd pnawn (yr awyren yn hwyr - dechrau'r pnawn oedd hi i fod), ac er fod yr haul yn dal i dywynnu, roedd 'na wynt go gry. Lwcus, achos mi fu'n rhaid i mi gerdded yn ol a mlaen ugeiniau o weithiau ar hyd bys y cloc haul ma sy'n union ar y cyhydedd. Bys go gul gyda llaw, oedd yn golygu mod i'n disgyn oddi arno reit aml. O leia roedd y lleill yn cael hwyl.
Am fod yr haul yn diflannu am 6 fel wats - a does na'm gwyll, mae'n tywyllu fwy neu lai'n syth bin wedyn - roedden ni'n rhy hwyr i ffilmio maes pel-droed Macapa, lle mae'r llinell hanner ffordd yn mynd reit ar hyd y cyhydedd. Ond roedd 'na griw o ddynion yn cael gem yn y llwch gerllaw, felly mi fuon ni'n ffilmio'r rheiny yn lle. Roedd na rai'n eitha hen, ond iechyd, roedden nhw'n rhedeg fel bechgyn deunaw! Mae bobl Brasil yn ffit - roedd 'na gannoedd yn cerdded, loncian a beicio ar hyd lan yr Amazon bore ma. Dim rhyfedd bod y merched mor siapus a'r dynion mor athletaidd. Dwi'n teimlo fel hwch yn eu canol nhw.
Gawson ni bryd o fwyd mewn ty bwyta bahia-aidd wedyn, lle roedd un o'r operau sebon poblogaidd yn cael ei ddarlledu ar sgrin enfawr a't botwm sain yn hurt o uchel. Profiad swreal iawn. Ac mi anghofiodd y gweinydd ddeud bod bob pryd yn ddigon i ddau, felly roedd 'na fynydd o fwyd ar ol yn dal heb ei fwyta. Gobeithio bod ganddyn nhw foch. Mae'r bwyd yma'n fendigedig - cymaint o bysgod da a ffrwythau efo blas cwbl ddiarth i mi - ffrwythau sy'n tyfu ar goed cwbl unigryw rhywle yn y fforestydd glaw, fel yr Acai. Dwi'm wedi dod i arfer efo hwnnw eto, yn bennaf am ei fod o'n edrych fel diod sydd hanner ffordd rhnwg Mousse siocled a ffa wedi bod mewn blender. Ac mae angen llwyth o siwgr i guddio'r gic. Neu'r blas. Ond maen nhw'n deud ei fod o'n dda i chi, felly dwi'n dal i drio.
Reit, gorfod mynd rwan - codi am 4.30 bore fory. Mi gewch chi wybod pam ymhen rhyw ddeuddydd.
Hwyl!

Dyma'r Amazon am saith o'r gloch y bore, wel y llaid ar ei glannau: