Diwrnod olaf o ffilmio

Am yr ail ddiwrnod yn olynol, cododd y criw yn hynod gynnar er mwyn ffilmio'r wawr dros y dwr. Methiant fu'r diwrnod cynta (gormod o gymylau), felly dyma drio eto heddiw. Roedden ni gyd yn barod i fynd am 5.15- yn nacyrd a sigledig, ond yn barod.
A sbiwch be gawson ni. Blwmin cymylau.

Ond ar ol brecwast, yn ol a ni ar y dwr i chwilio am y dolffins pinc sy'n byw yn y rhan yma o'r Rio Negro. Mae 'na gerfluniau erchyll ohonyn nhw ar hyd y gwesty ma, ond do'n i wir ddim yn credu eu bod nhw'n binc go iawn - ond maen nhw - ylwch. A'u cynffonau'n binc llwyr.

Mae pobol yn cael ymuno efo'r boi yma i'w bwydo nhw, ond do'n i ddim yn cael. 'Run ohonan ni. Ia, iechyd a diogelwch. Am fod 'na afiechydon yn yr afon yn rhywle, dydan ni ddim yn cael rhoi bawd troed ynddo fo. Neu mi fydd y cwmni yswiriant yn flin. Rydan ni wedi gorfod gwylio cannoedd o bobl yn nofio yn yr afon, gan orfod aros ar y traeth yn chwysu!

Mae'r hogia wedi aros allan rhywle ar yr afon am awren arall er mwyn ffilmio adar, ond dwi wedi cael dod yn ol i'r gwesty diolch byth. Cyfle i roi'r bra ar y ffan eto. Ydyn, maen nhw'n chwysu! Ond roedden ni angen lluniau o fywyd gwyllt, achos hyd yma y cwbl sydd ganddon ni ar wahan i'r Cayman ydi cwpwl o barots ac un moth. A hynny mewn ardal sydd ag un rhan o bump o rywogaethau gwahanol y byd o anifeiliaid ac adar. Ia, ond mae'r diawlied yn symud yn gyflym.

Roedd hi'n amlwg dros frecwast ei bod hi'n bryd dod adre. Rydan ni wedi bod yn mwynhau'r wledd ddyddiol o ffrwythau ecsotig yn arw, ond pan welson ni Haydn yn bwyta tost heddiw...'Hm. Tost,' meddai Jonathan. Ac aethon ni gyd am y teclyn gwneud tost.